با عشق دوست ماند و با یار بیقراری / از دوست درد ماند و از یار یادگاری . . .
تو صمیمی تر از آنی که دلم میپنداشت / دل تو با همه آینه ها نسبت داشت
تو همان ساده سرسبز نجیبی که / خدا در میان دل پاکت ، صدف آینه کاشت
با عشق دوست ماند و با یار بیقراری / از دوست درد ماند و از یار یادگاری . . .
تو صمیمی تر از آنی که دلم میپنداشت / دل تو با همه آینه ها نسبت داشت
تو همان ساده سرسبز نجیبی که / خدا در میان دل پاکت ، صدف آینه کاشت