|
|
| واكنش ما بزرگترها نسبت به كنجكاوی های جنسی بچه ها یكی از سوال برانگیزترین قسمت های ارتباط ما با كودكان را تشكیل میدهد،زیرا... | |
|
برای
راحتی كار بگذارید نمونه ای از واكنش های احتمالی خود را بررسی كنیم.در
همین مورد فرض كنیدمثلاً دختر شماكنترل ماهواره را در دست دارد و اتفاقا
دكمه كانالی را فشار میدهد كه حاوی صحنه های زنان نیم برهنه است) در
اینصورت او به شما نگاه میكند و شما:
1. به سرعت وسیله بازی یا كنترل ماهواره را از دست اش می قاپید و فریاد میزنید:زشته بچه! بده من چیكار داری میكنی؟! 2. نگاه نافذ خود را به او میدوزید و قیافه سراسر هراسناك تان حكایت از این دارد كه اصلاً از این اتفاق خوش تان نیامده است. 3. بدون نگاه به چهره او یا اینكه به او چیزی بگویید و با گفتن اینكه:"بده من این رو دختر قشنگم!" وسیله بازی یا كنترل ماهواره را از او بگیرید. 4. بدون اینكه به چهره او نگاه كنید خود را مشغول كار دیگری نشان دهید و به بهانه ای محل را ترك كنید 5. در برخورد با نگاه او لبخند بزنید و اجازه دهید تا جایی كه دوست دارد به كار خود ادامه دهد 6. به او لبخند بزنید و تا حدی در بازی و شوخی با او همراهی كنید. اینها نمونه هایی از طیف واكنش هایی است كه ما ممكن است به كنجكاوی های جنسی كودكمان نشان دهیم.این واكنش ها نقش بسیار تعیین كننده ای در اعتماد به نفس و توانایی های عاطفی- جنسی آینده كودكانمان خواهد داشت.اینكه امروز ما نسبت به توانایی های جنسی خود دارای اعتماد به نفس كامل هستیم یا نه؟ و اینكه از توانایی های لازم برای لذت بردن از یك رابطه ارضاء كننده دوطرفه برخورداریم یا نه همه ریشه در زمان شكل گیری شخصیت ما در كنار والدین خود در زمان كودكی دارد.ترس،اضطراب،احساس نا امنی،تشویش های مداوم،كم میلی جنسی،تعارضات شدید درونی،روابط بسیار پرتنش و آزار دهنده و كم دوام همه و همه ممكن است در برخوردهای نامناسب احتمالی ما با كودكانمان ریشه داشته باشد.در بسیاری مواقع ممكن است ما - خواسته یا ناخواسته- ترسها و نگرانی های خود را چون میراث ناشایسته ای به كودكانمان منتقل كنیم (كه از این بابت بی شباهت به انتقال یك بیماری مسری چون جذام نیست). باز برای روشن شدن مطلب به مثال دیگری روی می آوریم.فرض كنید حشره ای مانند شب پره یا پروانه در فضای اتاق حضور دارد و به ناگهان شما و كودك تان متوجه حضور آن میشوید.دخترتان با دیدن حشره به شما نگاه میكند و برای هر اقدامی منتظر واكنش شما می ماند.شما ممكن است: 1.جیغ بكشید و به سرعت از شب پره یا پروانه فاصله بگیرید 2. به سرعت با حشره كش به سمت او رفته و شب پره یا پروانه را نابود كنید 3. با لبخند با انگشت شب پره یا پروانه را نشان دهید و اسم اش را تكرار كنید. نتیجه این واكنش ها كه از قوانین واكنش های شرطی شده تبعیت میكنند به ترتیب زیر است: 1. بروز ترس و وحشت شدید هنگام دیدن دوباره شب پره یا پروانه. 2. بروز نفرت و ناراحتی شدید هنگام دیدن دوباره شب پره یا پروانه. 3. داشتن احساس راحت و خوشایند در مواجه دوباره با شب پره یا پروانه خواهد بود. شاید افراد زیادی را دیده باشید كه احساس دائمی ترس و وحشت و نفرت و ناراحتی تمام زندگی عادی آنان را تحت تأثیر قرار داده است و از آنها انسانهایی ناتوان و بی اراده و سرخورده و نا امیده ساخته است.حالا شاید بهتر بتوانید تصمیم بگیرید نسبت به كنجكاوی های جنسی كودك خود بهتر است چه واكنشی نشان دهید. |
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
جا کلیدی حساس به صدا (هشدار دهنده)لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت